Flaga Tunezji jest dwubarwna. Na środku czerwonego tła znajduje się białe koło, a w nim czerwony półksiężyc i pięcioramienna gwiazda.

Flaga ta jest bardzo podobna do flagi tureckiej, która ma takie same barwy i symbole, jednak nie wpisane w okrąg. Podobieństwo to jest nawiązaniem do historii tego obszaru, czyli istnienia Imperium Osmańskiego (XIV-XX wiek).

Tunezja | Flaga Tunezji

Tunezja | Flaga Tunezji (Tunisia by Steve Conover na licencji CC BY-SA 2.0)

Półksiężyc i gwiazda

Półksiężyc i gwiazda reprezentują jedność wszystkich muzułmanów i pięciu filarów islamu. Ponadto półksiężyc jest symbolem szczęścia.

Biały okrąg jest najprawdopodobniej symbolem Słońca. Kolor biały ma także symbolizować pokój. Co do symboliki koloru czerwonego istnieje pewien spór. Niektórzy uważają, że symbolizuje on krew męczenników zabitych podczas tureckiego podboju Tunezji, inni natomiast przekonują, że czerwień na fladze jest symbolem światła w świecie muzułmańskim.

Zmiany w wyglądzie flagi

Flaga ta została oficjalnie uznana za symbol narodowy w konstytucji z dnia 1 czerwca 1959 r., jednakże 30 czerwca 1999 roku minimalnie ją zmieniono. Podczas tej poprawki poszerzony został półksiężyc, a pięcioramienna gwiazda przesunięta w prawo. Obecnie znajduje się ona na końcu ramion półksiężyca, a nie w ich wnętrzu, jak to było dawniej.

Ustalono także odrobinę inną wersję flagi używaną przez prezydenta. Brzegi tej flagi obszyte są złotą oblamówką z frędzlami, a z lewej górnej strony białego okręgu znajduje się złoty napis „للوطن‎”, co dosłownie oznacza „dla narodu”.

Biały okrąg obramowany na czerwono z wpisanym wewnątrz czerwonym półksiężycem i pięcioramienną gwiazda jest banderą Tunezji. Symbol ten umieszczany jest na każdym sprzęcie militarnym.

Tunezja | Flaga Tunezji została uznana za symbol narodowy w konstytucji z dnia 1 czerwca 1959 r

Tunezja | Flaga Tunezji została uznana za symbol narodowy w konstytucji z dnia 1 czerwca 1959 r (Tunisian Flag by Keith Roper na licencji CC BY 2.0)

Herb Tunezji

Herb Tunezji został zatwierdzony 21 czerwca 1956 roku. Przedstawia go żółta tarcza ze znajdującą się ponad nią oficjalną banderą.

Tarcza podzielona jest na trzy części: górną odciętą w poziomie i dolną przeciętą na dwie połówki w pionie. Część górna od dolnej oddzielona jest szarfą z napisem: نظام، حرية، عدالة (niẓām, ḥurriyya, ʿadāla) – co dosłownie tłumaczy się jako „Porządek, Wolność, Sprawiedliwość”. W górnej części znajduje się symbol galery fenickiej płynącej po błękitnej wodzie. W lewej dolnej części znajduje się symboliczna waga szalkowa, natomiast w prawej dolnej części jest rysunek stojącego na tylnych łapach lwa ze srebrnym mieczem w uniesionej przedniej łapie. Lew jest cały czarny i symbolizuje porządek. Waga szalkowa symbolizuje sprawiedliwość, a nawiązująca do historycznych czasów galera utożsamia wolność.

Zmiany w herbie

Podobnie jak flaga Tunezji, tak i herb uległ pewnym zmianom. Początkowo tarcza herbu była bardziej kolorowa. Górna część była w dwóch odcieniach niebieskiego, które symbolizowały niebo i wodę. Ponadto tarcza znajdowała się na dwóch krzyżujących się włóczniach a zza jej górnych rogów ukazywały się czerwone sztandary. Lew był przedstawiony na czerwonym tle, gdy waga narysowana była na tle żółtym. Co więcej, symbole te zamienione były miejscami (lew z lewej strony a waga z prawej).

Bezpośrednio pod tarczą herbu znajdował się z lewej strony kłos, a z prawej gałązka oliwna. Dopiero pod nimi znajdowała się wstęga z mottem kraju. Pierwotnie brzmiało ono „Wolność, Porządek, Sprawiedliwość”. Herb ten uznawany był za oficjalny symbol kraju w latach 1956-1963.

Hymn

Hymn kraju to pieśń pt.: „Himat Al Hima”, czyli dosłownie „Obrońcy ojczyzny”. Został uznany za oficjalny w roku 1987. Muzykę skomponował Muhammad Abd al-Wahhab natomiast słowa napisali egipski poeta Mustafa Sadik ar-Rafii i poeta tunezyjski Abul-Kasim Eszebbi.

Zasadniczo uważa się, że prawie cały hymn jest dziełem Mustafy Sadik ar-Rafii, a jedynie dwa ostatnie wersy należą do poety tunezyjskiego. Według El Mahdi, wersety te zostały dołączone do hymnu w czerwcu 1955 r. przez nacjonalistów Mongi Slim.

Zainteresują Cię również

Duże okna w Holandii Duże okna w Holandii
Spacerując czy przejeżdżając ulicami holenderskich miast z pewnością zwrócimy uwagę na duże, często niezasłonięte...
Telefonowanie i Internet w Dubaju Telefonowanie i Internet w Dubaju
Telefonia w Dubaju – zarówno stacjonarna, jak i komórkowa – jest własnością Etisalatu (Emirates Telecommunication...
Symbole Holandii Symbole Holandii
Z czym kojarzy nam się Holandia? Oczywiście z wiatrakami, serami, tulipanami i drewnianymi chodakami! W każdym...
Zamek Hrabiego Draculi Zamek Hrabiego Draculi
Chyba nie ma świecie osoby, której Rumunia, a w szczególności Transylwania, nie kojarzyłaby się z legendarnym...
Najważniejsze święta religijne i państwowe w Dubaju Najważniejsze święta religijne i państwowe w Dubaju
Większość dni wolnych od pracy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich związana jest obchodami świąt muzułmańskich...
Szarańczyn strąkowy Szarańczyn strąkowy
Drzewo to, zwane również karobowym lub po prostu karob, zdominowało krajobraz Cypru, po tym jak najprawdopodobniej...

 

Afryka - lista krajów