„Koń jaki jest, każdy widzi” – pisał w XVIII wieku w swej encyklopedii „Nowe Ateny” ks. Benedykt Chmielowski. Wydaje się, że przeciętna wiedza na temat pandy jest obecnie podobna: pandę widział niemal każdy i niemal każdy wie jak wygląda: duże czarno-białe zwierzę z zabawnym pyskiem, doskonale prezentujące się w TV czy jako logo WWF.
Chiny | Panda wielka w bambusowym raju (Tian Tian eating bamboo by Marit & Toomas Hinnosaar na licencji CC BY 2.0)
Narodowe zwierzę Chin
Poza tym, że jej wizerunek stanowi logo WWF, panda wielka (Ailuropoda melanoleuca) jest także uznawana za narodowe zwierzę Chin. Zwierzę to występuje tylko w Chinach i to na ograniczonym terytorium prowincji Syczuan, Gansu i Shaanxi, gdzie zamieszkuje lasy bambusowe, bowiem pędy tej rośliny stanowią podstawę jej diety.
Niedźwiedź-wegetarianin
Sposób odżywiania pandy sam w sobie jest ciekawostką, ponieważ zwierzę to jest zaliczane do rodziny niedźwiedziowatych, czyli drapieżników. Jako drapieżnik panda zjada także jaja czy drobne gryzonie, ale robi to właściwie tylko „przy okazji” podczas spożywania pokarmu roślinnego. O pandzie mówi się jako o niedźwiedziu, któremu przestało smakować mięso i przeszedł na wegetarianizm.
Za takim punktem widzenia przemawia opublikowany 21 stycznia 2010 roku w czasopiśmie „Nature” artykuł informujący o zsekwencjonowaniu genomu pandy wielkiej. Okazuje się, że panda posiada wszelkie geny niezbędne do trawienia mięsa, jednak w jej genetycznym garniturze brakuje genów niezbędnych do rozkładania celulozy i dlatego w trawieniu bambusa muszą jej pomagać mikroby bytujące w przewodzie pokarmowym zwierzęcia.
Stwierdzono także, że panda wielka jest pod względem genetycznym bardzo podobna do psa.
Chiny | Panda wielka (Happy Chinese New Year! by Ketzirah Lesser & Art Drauglis na licencji CC BY-SA 2.0)
Bambusowy deficyt
Niezależnie od tego czy panda jest podobna do niedźwiedzia czy psa, fakt pozostaje faktem: o bambusy jest coraz trudniej, coraz bardziej zmniejsza się obszar, na którym panda może bytować. Poza tym bambusy mają specyficzny cykl rozwoju i w pewnym momencie w dotychczasowych żerowiskach bambusy obumierają i panda nie ma się gdzie przenieść. Ostatnio głośno było o pandzie z Syczuanu, która z powodu braku pożywienia podkradała jedzenie domowym świniom.
Potomkowie na wagę złota
Charakterystyczną cechą pandy, bardzo utrudniającą jej rozmnażanie w warunkach niewoli jest fakt, że samica ma tylko dwa dni płodne w ciągu roku. Ponieważ w naturze zwierzęta te są samotnikami, także w ogrodach zoologicznych samiec i samica przebywają osobno, co bardzo utrudnia zaobserwowanie okresu, w którym zwierzęta trzeba połączyć.
Na wolności samica pandy może urodzić od 1 do 3 młodych, zazwyczaj jednak przeżywa tylko jedno a następne młode rodzą się dopiero po dwóch latach co powoduje, że więcej pand umiera niż się rodzi.
Zainteresują Cię również
Duże okna w Holandii
Symbole Holandii
Symbole Japonii
Szarańczyn strąkowy
Zupa z gniazd jaskółczych
Symbole Brazylii
