Antakya – dawna Antiochia Syryjska – to miasto ściśle związane z początkami chrześcijaństwa. Słynie również z arcydzieł sztuki starożytnego Rzymu oraz z urodziwych krajobrazów. Antakya to stolica prowincji Hatay. Położona jest nad Morzem Śródziemnym, blisko granicy z Syrią, nad rzeką Orontes (tur. Asi).
Turcja – Antakya | Kościół Św. Piotra (south-central turkey-9 by kmcfaddenh na licencji CC BY-ND 2.0)
Dzieje Antiochii
Antiochia została założona przez Seleukosa I Nikatora ok. 300 r. p.n.e. Seleukos nazwał miasto na cześć swego ojca, Antiocha, który był jednym z wodzów w armii Aleksandra Wielkiego. Pierwszymi mieszkańcami Antiochii byli żołnierze Seleukosa oraz grupa Żydów, których osiedlił tam macedoński generał.
Antiochia znajdowała się na skrzyżowaniu starożytnych szlaków handlowych. Bardzo szybko stała się ważnym portem oraz ośrodkiem handlowym i administracyjnym. Była stolicą państwa Seleucydów.
W 64 r. p.n.e. Antiochię zajęły wojska rzymskie. Miasto stało się nie tylko stolicą prowincji Syria, ale również jej największym ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym. Pozostało też potęgą handlową i miastem kosmopolitycznym.
W Antiochii dominowali Grecy, ale duże znaczenie miały też kultury rzymska, syryjska, perska. Wiemy, że do Antiochii zawitali nawet goście z Indii i Chin, co może zilustrować ówczesną rangę miasta.
Antiochia należała do najważniejszych ośrodków wczesnego chrześcijaństwa. Nauczali tam m.in. św. Piotr i św. Paweł. To właśnie w Antiochii po raz pierwszy użyto określenia „chrześcijanin”.
Turcja | Malowniczy widok na Antiochię (DSC02738 by marmaduk na licencji CC BY-ND 2.0)
Po upadku Cesarstwa Rzymskiego Antiochia znalazła się w granicach Bizancjum, choć przejściowo była też pod panowaniem perskim i arabskim. W VII w. miasto straciło znaczenie ważnego ośrodka handlowego. Gdy w X w. Bizancjum odbiło je z rąk Arabów, nie odzyskało już dawnej świetności.
W 1085 r. Antiochię zdobyli Turcy Seldżuccy, a w 1098 r. – krzyżowcy. Największe zniszczenie przyniosła jednak wyprawa wojsk Egiptu mameluckiego w 1238 r., zakończona rzezią mieszkańców oraz grabieżą i zniszczeniem miasta. Antiochia straciła znaczenie na kilkaset lat.
W 1516 r. Antiochia znalazła się w granicach Imperium Osmańskiego. W latach 1920-1938 miasto, jako część Syrii, było mandatem francuskim. W latach 1938-39 wraz z terenami Iskenderun Antakya weszła w skład republiki Hatay. Po tym krótkim epizodzie oba miasta włączono do Turcji.
Turcja | Muzeum Archeologiczne w Antakyi (5966 by Panegyrics of Granovetter na licencji CC BY-SA 2.0)
Antakya dzisiaj
Współczesna Antakya jest ważnym ośrodkiem handlowym i przemysłowym regionu.
Jest nadal miastem wielokulturowym. Równie często jak język turecki, można usłyszeć na ulicy język arabski. W mieście żyją również niewielkie wspólnoty chrześcijańskie. Antakya wciąż jest miejscem pielgrzymek chrześcijan – wiernych przyciąga zwłaszcza znajdująca się pod miastem Grota św. Piotra. Choć większość muzułmanów w Antakyi to sunnici, w mieście żyją też alewici i alawici.
Antakya posiada piękne zabytki z czasów rzymskich i wczesnochrześcijańskich. Prawdziwą perłą są zbiory Muzeum Archeologicznego. Warte odwiedzenia są ponadto zamek Bakras oraz meczet Habib-i Neccar – najstarszy meczet w mieście i jeden z najstarszych w Anatolii.
Warto wybrać się też nieco na południe od miasta, do Harbiye (czyli starożytnego Daphne) i obejrzeć wodospady spływające ze skał wśród zieleni.
Pełne życia są bazar, restauracje i kawiarnie Antakyi. Do specjalności kulinarnych należą kebab Ali Nazik, içli köfte, ostro przyprawiony kurczak, humus (pasta z ciecierzycy), a ze słodyczy – künefe.
Antakijską specjalnością, kupowaną chętnie przez turystów, są wonne mydła laurowe.
Turcja | Antakya to dawna Antiochia Syryjska (5944 by Panegyrics of Granovetter na licencji CC BY-SA 2.0)
Zainteresują Cię również





