Pamukkale, czyli starożytne Hierapolis, to unikalne miejsce, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Jest słynne głównie dzięki utworzonym tu przez wodę termalną wapiennym osadom, które przybrały formę tarasów.
Turcja | Pamukkale słynie ze swoich białych, wapiennych basenów wypełnionych błękitną wodą (by LoggaWiggler na licencji Pixabay)
Położenie
Pamukkale położone jest w dolinie rzeki Menderes, ok. 20 km od miasta Denizli. Na wysokości ok. 160 m wznoszą się tam ruiny starożytnego Hierapolis, a zaraz za nimi – wapienne tarasy, których całkowita długość wynosi 2700 m.
Niewielu przewoźników oferuje dojazd do tarasów wapiennych z dalej położonych rejonów Turcji. Najlepszą opcją dotarcia do Pamukkale jest krótka podróż dolmuşem z Denizli (stamtąd busików jest bardzo wiele). Z dojazdem do samego Denizli nie ma problemów. Warto zaznaczyć, że firma autobusowa „Pamukkale” wbrew pozorom nie oferuje dojazdów do samego Pamukkale, a jedynie do Denizli.
Trawertyny
Trawertyny to nazwa nadana wapiennym tarasom przez starożytnych Rzymian. Już w ich czasach wypływające w Hierapolis gorące źródła były wykorzystywane do celów leczniczych, a samo miasto było starożytnym uzdrowiskiem.
Trawertyny powstały dzięki wypływającej z gorących źródeł wodzie, bogatej w związki wapnia i dwutlenek węgla. Wspaniały „bawełniany zamek” (jak dosłownie tłumaczy się z tureckiego nazwę „Pamukkale”) jest efektem wytrącania się węglanu wapnia z wód termalnych, które znajdują ujście na zboczach góry. Wapienne tarasy, nacieki i stalaktyty są białe i wyglądają jak śnieg, natomiast woda wypełniająca naturalne baseny jest błękitna.
Turcja - Pamukkale | Wapienne osady przypominają śnieg lub góry bawełny (Pamukkale kids on salt by Marcel Oosterwijk na licencji CC BY-SA 2.0)
Jeszcze kilkanaście lat temu trawertyny były zagrożone degradacją. Hotele wybudowane ponad nimi oraz pobliska droga sprawiły, że źródła zaczęły wysychać. Po wpisaniu Pamukkale na listę UNESCO hotele wyburzono, a drogę zamknięto. Na jej miejscu powstały sztuczne baseny, które napełnia woda termalna. Dzięki wysokiej zawartości wapnia w wodzie, także te sztuczne zbiorniki zdążyły już pokryć się w całości węglanem wapnia i upodobnić do naturalnych tarasów. Sztuczne zbiorniki udostępnione są dla turystów. Nie można wchodzić na naturalne tarasy. Do wody wejść można wyłącznie boso.
Hierapolis
To starożytne miasto znajduje się powyżej wapiennych tarasów. Zostało założone jeszcze przez władcę Pergamonu, w II w. p.n.e. Nie jest to pierwsza osada, która powstała w okolicach wód termalnych. To unikalne miejsce od dawna przyciągało ludy zamieszkujące Azję Mniejszą. Często oddawano tam kult matce ziemi. Ślady tych cywilizacji w większości zniszczyły trzęsienia ziemi.
Po śmierci ostatniego władcy Pergamonu Hierapolis przeszło pod panowanie rzymskie. Po potężnym trzęsieniu ziemi, które nie oszczędziło dawnych budowli, miasto zostało odbudowane na wzór rzymski.
Turcja | Jeszcze kilkanaście lat temu słynne trawertyny zagrożone były degradacją (Pamukkale by zolakoma na licencji CC BY 2.0)
Dużą część ruin Hierapolis zajmuje starożytna nekropolia. Jest to jeden z największych cmentarzy w Anatolii, gdyż zawiera grobowce nie tylko dawnych mieszkańców, ale również osób, które przybyły do uzdrowiska ze zbyt poważną chorobą jak na możliwości wód termalnych i zmarły jeszcze w czasie pobytu w Hierapolis.
Oprócz nekropolii, w Hierapolis zachowały się m.in. ruiny kilku kościołów, monumentalny teatr, łaźnie, świątynia Apollina (pochodząca jeszcze z okresu hellenistycznego), Brama Domicjana, główna ulica miasta (Ulica Fortiniusa) oraz stare miejsce kultu, zwane Plutonium. Znajduje się ono w jaskini, której wnętrze wypełnia wydobywający się spod skał dwutlenek węgla. Wstrzymując na długo oddech, kapłani udowadniali, że przebywają w jaskini dzięki nadprzyrodzonym siłom.
Turcja - Pamukkale | Ruiny teatru starożytnego Hierapolis (by LittleMouse na licencji Pixabay)
Zainteresują Cię również
Portugalskie obiekty na liście UNESCO
Zabytki Egiptu na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO
Cypryjskie obiekty na liście UNESCO
Stambuł – miasto na dwóch kontynentach
Chorwackie obiekty na liście UNESCO
Torre de Belem
