Dubaj to miejsce, gdzie rdzenni mieszkańcy stanowią niewielki fragment mozaiki narodowościowej. Większość mieszkańców to imigranci, którzy przyjechali do Dubaju w celach zarobkowych.
Dubaj | Językiem urzędowym ZEA jest arabski (People with all their differences by Pejman Parvandi na licencji CC BY-ND 2.0)
Skład etniczny – statystyka
Według danych z 2009 r. liczba ludności emiratu Dubaj wynosi 1 771 000 osób. Istnieje duża dysproporcja liczby kobiet w stosunku do liczby mężczyzn – mężczyzn jest ok. 3 razy więcej. Zaledwie 17% populacji emiratu stanowią rdzenni mieszkańcy (dane z 2005 r.). Liczba ta stale się zmniejsza.
Najliczniejszą grupą etniczną w Dubaju są Hindusi (ok. 51% wszystkich imigrantów). Bardzo licznymi grupami są Pakistańczycy (16%) oraz emigranci z Bangladeszu (9%). Około 3% imigrantów stanowią Filipińczycy. Niemałą grupę stanowią też obywatele Somalii (ok. 30 000 osób). Znaczny odsetek imigrantów wywodzi się z Iranu (ok. 25%).
W Dubaju mieszkają ponadto Europejczycy, Amerykanie, Australijczycy oraz emigranci z innych krajów azjatyckich niż wymienione wyżej.
Języki
Językiem urzędowym ZEA jest arabski. W Dubaju w powszechnym użyciu jest ponadto język angielski. Jest on szeroko znany i bez problemu możemy się za jego pomocą porozumiewać.
Oprócz arabskiego i angielskiego usłyszymy też całą mnogość rodzimych języków imigrantów. Do najczęściej używanych należą: hindi, urdu, perski, bengalski (używany w Indiach i Bangladeszu), pendżabski (używany w Indiach i Pakistanie), paszto (Pakistan i Afganistan), malajalam (Indie, głównie stan Kerala), tamilski (Indie, Sri Lanka, Singapur), telugu (Indie), beludżi (Pakistan), tagalski (Filipiny), chiński.
Dubaj | W całych Emiratach mieszka ponad milion Pakistańczyków (sin título / no title by bachmont na licencji CC BY 2.0)
Najliczniejsze grupy etniczne
Hindusi są największą grupą etniczną mieszkającą na terenie emiratu, także najliczniejszą grupą emigrantów w ZEA. Większość spośród emigrantów z Indii stanowią muzułmanie, ale przybywa również duża liczba chrześcijan i wyznawców hinduizmu.
Hindusi zatrudnieni są przede wszystkim w takich branżach jak transport, produkcja, inżynieria. Imigranci indyjscy otworzyli bardzo liczne restauracje serwujące dania kuchni rodzimej, rozwijają swoją kulturę i mogą praktykować swoje religie.
W całych Emiratach mieszka ponad milion Pakistańczyków, z czego większość w Dubaju i Abu Zabi. W samym Dubaju mieszka ok. 400 000 przedstawicieli tej narodowości.
Dubaj | W Dubaju istnieje duża dysproporcja liczby kobiet w stosunku do liczby mężczyzn (Many textile shops by David Lisbona na licencji CC BY 2.0)
Większość spośród pakistańskich emigrantów zatrudniona jest w transporcie. Wielu Pakistańczyków pracuje ponadto w bankowości oraz w branży gastronomicznej.
Dubaj jest domem najliczniejszej populacji Filipińczyków w ZEA. Emigranci z Filipin zatrudnieni są głównie w takich branżach jak architektura, budownictwo, energetyka, IT, marketing, medycyna, telekomunikacja, turystyka i inne. Wiele osób pracuje też jako pomoc domowa.
Irańczycy to naród eksportujący z Emiratów największą ilość towarów. Rynek w ZEA jest otwarty na Iran pomimo jednoczesnej otwartości na Zachód; Irańczycy zainwestowali w Emiratach do tej pory ponad 300 miliardów dolarów. W samym Dubaju działa ok. 8000 irańskich przedsiębiorstw.
Niewiele mniejszą ilość dóbr eksportują z ZEA Somalijczycy. Somalijskie sklepy, kawiarnie czy restauracje to częsty widok w Dubaju, zwłaszcza w dzielnicy Deira.
Dubaj | Największą grupą Europejczyków mieszkającą w Emiratach są Brytyjczycy (Cousin Timur by Lars Plougmann na licencji CC BY-SA 2.0)
Europejczycy w Dubaju
Największą grupą Europejczyków mieszkającą w Emiratach są Brytyjczycy. W całym kraju żyje ich ok. 240 000 (dane z 2012 r.), głównie w Dubaju, Abu Zabi oraz Szardży. Wiele z nich zajmuje wysokie stanowiska zawodowe.
W Dubaju znajduje się ok. 150 przedsiębiorstw francuskich. Francuzi stanowią dużą grupę imigrantów w ZEA, liczącą ok. 10 000 osób.
Podobną liczebność reprezentują w Emiratach imigranci niemieccy, a większą – ok. 18 000 osób – emigranci rosyjscy. Dubaj opisuje się często jako jedno z ulubionych miejsc rosyjskich VIP-ów, którzy wykupili chociażby niemałą część terenu sztucznej wyspy Palma Jumeirah.
Grupę emigrantów polskich w Emiratach szacuje się na ok. 2000 osób i jest to obecnie największe skupisko Polaków w krajach arabskich.
Dubaj | W Dubaju, mężczyzn jest ok. 3 razy więcej niż kobiet (Muslims at prayer by David Lisbona na licencji CC BY 2.0)
Ciemna strona emigracji
W cieniu luksusowego miasta pełnego prosperujących interesów, o tolerancji wyznaniowej i narodowościowej, istnieje jednak świat imigrantów, którzy pracują w Dubaju ponad siły, za marne pieniądze i pozbawieni są praw.
Co pewien czas można usłyszeć w mediach historie pracowników z Indii czy Bangladeszu, którym obiecuje się złote góry, a którym po przyjeździe firma zatrzymuje paszport i każe pracować przez kilkanaście godzin dziennie w skwarze, za niewyobrażalnie niskie pieniądze, biorąc pod uwagę ogólny luksus i przepych miasta. Są osoby, których biznes zbankrutował, one same trafiły do więzienia za długi, a po wyjściu nie mogą wydostać się z kraju ze względu na brak pieniędzy i zatrzymany paszport. Są i wyzyskiwane kobiety pracujące jako pomoc domowa, nierzadko w mieszkaniach imigrantów europejskich.
Złą sławą okryła się dzielnica Muhaisnah, znana też w środowisku imigrantów jako Sonapur (hind. „Złote Miasto”). Dzielnica pełna jest betonowych budynków dla pracowników. Została skrytykowana przez organizację Human Rights Watch jako miejsce o nieludzkich warunkach życia. Podczas poznawania dubajskich cudów i szału zakupowego warto pamiętać i o tych imigrantach, dla których Dubaj nie okazał się spodziewaną ziemią obiecaną.
Zainteresują Cię również





