Islam jest w Zjednoczonych Emiratach Arabskich religią państwową, i określany jest jako taki przez konstytucję. W Dubaju wszyscy obywatele (czyli rdzenni mieszkańcy) wyznają islam; jest on też religią wyznawaną przez bardzo duży odsetek imigrantów, choć bynajmniej nie jedyną
Dubaj | Kopuła Meczetu Jumeirah (117-DSC07329 by Balazs Szanto na licencji CC BY-SA 2.0)
Charakterystyka islamu w Dubaju
Większość obywateli Dubaju (czyli zaledwie ok. 20% ogółu ludności zamieszkującej emirat) wyznaje islam sunnicki. Jako religia państwowa znajduje się on pod szczególną opieką władz. 95% wszystkich meczetów sunnickich jest finansowana lub współfinansowana przez rząd. Rząd zatrudnia również wszystkich sunnickich imamów.
Mniejszości szyickiej zapewniono wolność wyznania. Szyici mają swoje meczety; są one finansowane ze środków prywatnych, nie otrzymują dotacji państwowych. Imamowie szyiccy są w Dubaju mianowani przez rząd (inaczej niż w innych emiratach).
Koran i sunna są w ZEA jednymi z podstaw prawa; obok kodeksu cywilnego obowiązuje tu muzułmańskie prawo, Szariat. W Emiratach obowiązują głównie dwie szkoły prawa muzułmańskiego: hanbalicka i malikicka. Rodzina panująca w Dubaju, Al Maktoum, uznaje szkołę malikicką. Obie szkoły są szkołami tradycjonalistycznymi, mniej liberalnymi niż szkoła hanaficka, praktykowana na przykład przez muzułmanów w byłych republikach radzieckich, w Turcji, na Bałkanach czy w Jordanii.
Należy pamiętać, że szkoła malikicka zabrania niemuzułmanom wstępu do meczetów. Szkoła hanbalicka teoretycznie ogranicza się do zakazu wstępu do Świętego Meczetu w Mekce, jednak w praktyce większość meczetów na Półwyspie Arabskim jest zamknięta dla niemuzułmanów (inaczej niż ma to miejsce w jakimkolwiek kraju uznającym szkołę hanaficką).
Jedynym meczetem udostępnianym w Dubaju do zwiedzania dla niemuzułmanów jest Meczet Jumeirah.
Dubaj | W Dubaju nie obowiązują żadne prawne reguły dotyczące ubioru (I can see through you... by Maryam Abdulghaffar مريم عبدالغفار na licencji CC BY 2.0)
Muzułmańscy imigranci
Wśród imigrantów pracujących w Dubaju znajdziemy wyznawców różnych religii, choć i tu islam należy do wyznań najpowszechniejszych. Najwięcej jest tu Pakistańczyków, muzułmanów indyjskich (głównie z Kerali), Irańczyków, imigrantów z Bangladeszu oraz z Somalii. Są wśród nich zarówno sunnici, jak i szyici (wśród tych dominują przede wszystkim imigranci z Iranu).
Otwartość
Dubaj i Abu Dhabi to najbardziej otwarte na obcokrajowców emiraty. Choć więc w Dubaju obowiązuje prawo muzułmańskie, emirat ten nie należy do restrykcyjnych (czego nie da się powiedzieć na przykład o emiracie Szardża, najbardziej restrykcyjnej części kraju).
W Dubaju nie obowiązują więc żadne prawne reguły dotyczące ubioru, a kobiety nie są zobowiązane do zasłaniania włosów. Alkohol jest dostępny w restauracjach, choć nie można go kupić w zwykłym sklepie. Poza miastem są niewielkie sklepy z alkoholem.
Wieprzowina również jest dostępna, ale sprzedawana tylko obcokrajowcom.
Dubaj | Wszyscy obywatele Dubaju są wyznawcami islamu (Happy Ramadan by rana ossama na licencji CC BY-SA 2.0)
Wpływ religii na prawo i zwyczaje
Mimo bardziej liberalnego prawa obowiązującego w Dubaju, warto nie balansować na granicy powszechnie przyjętej w tamtej kulturze przyzwoitości. Mimo że prawo nie określa sposobu ubioru, warto żeby mężczyźni nie nosili szortów przed kolana, a kobiety spódniczek mini czy kusych topów.
W czasie Ramadanu – miesiąca postu – nie powinno się jeść w miejscach publicznych przed zachodem słońca, a kobiety powinny zakrywać na ulicy ramiona.
Alkohol powinien być spożywany w restauracji lub domu prywatnym bądź hotelu; z pewnością nie na ulicy. Bycie pijanym w miejscu publicznym jest wykroczeniem, a prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu jest karane surowo.
Bardzo surowo jest karane posiadanie jakichkolwiek narkotyków; w skrajnych przypadkach grozi za to nawet kara śmierci.
Dubaj | Większość meczetów w Dubaju jest zamknięta dla niemuzułmanów (Mosque by Nathan Laurell na licencji CC BY 2.0)
W Dubaju obowiązuje wolność wyznania; zakazane jest natomiast rozpowszechnianie literatury religijnej dotyczącej innych wyznań niż islam oraz namawianie muzułmanów do zmiany wiary.
Zakazana jest pornografia.
Warto pamiętać, że w czasie Ramadanu wiele urzędów nie funkcjonuje, a inne są otwarte o wiele krócej niż normalnie. Podobnie jest zresztą z innymi placówkami – w czasie miesiącu postu obowiązują inne godziny otwarcia.
Weekend w krajach arabskich obejmuje czwartkowy wieczór oraz piątek.
Zainteresują Cię również