Symbole

Legenda głosi, że u wybrzeży Cypru, w Petra tou Romiou narodziła się Afrodyta – bogini wszelkiego piękna. Kto w tym miejscu znajdzie kamień w kształcie serca może być pewien, że niebawem spotka miłość swojego życia.

Autonomiczna Republika Krym to jednostka administracyjna na terenie południowej Ukrainy. Oficjalną stolicą republiki jest Symferopol, leżący nad rzeką Salgir.

Ayran (Ajran) uważany jest za narodowy napój Turków. Jest wszechobecny. Kupimy go w każdym sklepie spożywczym albo barze. Ale co to właściwie jest?

Najcenniejszym roślinnym bogactwem Chin jest bez wątpienia bambus. Aż trudno uwierzyć, że to rodzaj trawy (należy do rodziny wiechlinowatych).

Bogowie i boginie wielbieni byli pod wieloma postaciami. Egipcjanie oddawali cześć zwierzętom i roślinom. Nigdzie indziej nie ma tylu bogów, ilu doszukać się można w religii starożytnego Egiptu. Zapotrzebowanie na nich zmieniało się wraz z zachciankami kapłanów.

W malowniczej okolicy obwodu Czerkawskiego, w Chłodnym Jarze, stoi dąb-olbrzym. Jest reliktem pierwotnego lasu. Wiek dębu – według różnych szacunków – waha się od 1000 do 1200 lat.

W wielu ofertach wycieczek, przewodnikach turystycznych i artykułach podróżniczych można się spotkać z określeniem Dubaju jako Złotego Miasta.

Obok państwowej flagi Zjednoczonych Emiratów Arabskich(pasy poziome: zielony, biały i czarny oraz pionowy pas czerwony) każdy z emiratów ma swoją flagę. Flaga Dubaju ma formę dwubarwnego prostokąta: ¼ części flagi jest biała, ¾ jest czerwone

Spacerując czy przejeżdżając ulicami holenderskich miast z pewnością zwrócimy uwagę na duże, często niezasłonięte okna domów mieszkalnych. Na ich temat krąży wiele legend, ale która z nich jest prawdziwa?

Dywany należą do najbardziej znanych form tureckiej sztuki użytkowej. Dywan od wieków pełnił bardzo ważną rolę społeczną, ekonomiczną i religijną w społeczeństwach tureckich.

Symbol Dolnego Egiptu – papirus – znany był w Egipcie już około 3 tysięcy lat p.n.e. i  stanowił najważniejszy materiał pisarski w Egipcie oraz poza jego granicami. Służył do utrwalania na piśmie zarówno krótkich tekstów m.in. listów czy rachunków, jak i długich dzieł literackich. 

papirus1

Egipt | Cyperus papirus, czyli trzcina papirusowa (Papyrus (Cyperus papyrus) by Bernard DUPONT na licencji CC BY-SA 2.0)

Papirus – co to takiego?

Słowo papirus odnosi się do rodzaju pisarskiego płótna, wyrabianego z włókien rośliny Cyperus papirus, zwanej także trzciną papirusową. W suchym egipskim klimacie, papirusy stanowiły trwały materiał pisarski, jednak nie sprawdzały się w warunkach dużej wilgotności, gdyż wówczas bardzo szybko atakowała je pleśń. Gotowe arkusze papirusu były łączone ze sobą a następnie zwijane w zwój.

Uprawa trzciny papirusowej

Trzcinę papirusową uprawiano w starożytnym Egipcie, na podmokłych obszarach delty Nilu. Roślina osiągała wysokość od 2 do 4 metrów, a jej trójkątna w przekroju łodyga w najszerszym miejscu dochodziła nawet do 15 cm grubości. Dzięki temu roślina, mimo swej wysokości, była odporna na uszkodzenia, spowodowane podmuchami silnego wiatru. Z cyperus papirus starożytni Egipcjanie wyrabiali papier, ale również kosze, czółna, liny, sandały czy maty. Roślinę wykorzystywano także w celach spożywczych oraz do wyrobu leków.

Historia papirusu w Egipcie

Po raz pierwszy w użyciu papirus pojawił się w Egipcie najprawdopodobniej już około 5 tys. lat temu. Najstarsze zachowane zabytki pisma na papirusie odkryte zostały w Wadi al-Jarf nad Morzem Czerwonym i datuje się je na 2560–2550 rok p.n.e.

W VII wieku p.n.e. papirus pojawił się w starożytnej Grecji, a w III wieku p.n.e. w Rzymie.

Papirus był głównym materiałem pisarskim do momentu wynalezienia przez Chińczyków papieru w II wieku. Jego produkcja w Egipcie trwała do IX wieku. W Europie używany był do połowy XI wieku, wyparty przez tańszy i trwalszy w europejskim klimacie pergamin.

papirus2

Egipt | Gotowy arkusz papirusu (Hand Made Papyrus Paper by Jacqui Trump na licencji CC BY 2.0)

Produkcja

Do produkcji papirusu wykorzystywano miąższ, pozyskiwany z łodygi rośliny. Krojono go na cienkie i możliwie najbardziej szerokie pasy, które następnie moczono przez kilka dni tak, aby włókna nabrały elastyczności i stały się bardziej transparentne. Pasy łączono ze sobą, układając obok siebie tak, by ich brzegi nachodziły na siebie, a następnie zwilżano. Kolejne warstwy pasków układane były w poprzek do poprzednich i przycinane. Gotowy arkusz przygniatano kamienną płytą i suszono na słońcu, a następnie wygładzano. Tak przygotowane arkusze pozostawiano pojedynczo lub łączono w zwoje. Na jeden zwój przypadało około 20 arkuszy papirusu. Dopiero w późniejszym czasie pojawiły się tzw. kodeksy, czyli książki wykonane z papirusu.

Zapis

Na papirusie pisano od prawa do lewa, wzdłuż dłuższych boków. Zapisana strona określana była mianem recto i znajdowała się wewnątrz zwoju. Po tej stronie włókna biegły poziomo, co ułatwiało zapis. Tekst układany był w kolumny. Podczas czytania zwój był stopniowo rozwijany, a przeczytany tekst nawijany na pierwszy wałek.

Papirus współcześnie

Współcześnie papirus nie jest już uprawiany w Egipcie, a jego plantacje stanowią jedynie atrakcję turystyczną. Trzcinę papirusową można podziwiać m.in. w ogrodzie botanicznym w Kairze.

W Muzeum Egipskim wKairze można natomiast zobaczyć kolekcję papirusów.

papirus3

Egipt | Papirus był najważniejszym materiałem pisarskim aż do momentu wynalezienia papieru, przez Chińczyków (Papyrus1-04 by Tom Sawyer na licencji CC BY-ND 2.0)

 

Skarabeusze to jedne z najważniejszych egipskich amuletów ochronnych, symbol zwycięstwa życia nad śmiercią. W Egipcie używano ich już w okresie Starego Państwa. Każdy Egipcjanin, bez względu na status społeczny posiadał własny amulet, często z wyrytym na nim swoim imieniem.

Flaga Egiptu w swojej dzisiejszej formie została po raz pierwszy pokazana 4 października 1984 roku. Flaga Egiptu przedstawia trzy poziome pasy w kolorze czerwonym, białym i czarnym ze złotym orłem Saladyna w centrum białego pasa.

Egipt – kolebka cywilizacji – to państwo, które nieustannie przyciąga tłumy turystów. Któż nie chciałby zwiedzić wnętrz starożytnych potężnych piramid, zobaczyć sfinksa czy poczuć ciepła piasku pustyni?

Flaga Republiki Cypryjskiej reprezentuje Republikę Cypryjską, która po tureckiej inwazji i proklamowaniu (nieuznawanej przez społeczność międzynarodową) Republiki Tureckiej Cypru Północnego kontroluje od 20 lipca 1974 roku de facto tylko południową część wyspy.

Flagę Ukrainy tworzą dwa równoległe pasy: błękitny u góry i żółty na dole. Błękit oznacza kolor nieba i symbolizuje pokój, żółty to kolor zboża, kojarzony z bogactwem i urodzajem.

Flagę Chorwacji tworzą trzy poziome pasy w kolorach: czerwonym, białym i niebieskim. W samym centrum umieszczony jest herb Chorwacji. Flaga jest kształtu prostokąta, proporcje wynoszą 1:2.

Flaga Tunezji jest dwubarwna. Na środku czerwonego tła znajduje się białe koło, a w nim czerwony półksiężyc i pięcioramienna gwiazda.

Hymnem Egiptu jest pieśń „Biladi, Biladi, Biladi” (arab.: ‏بلادي بلادي بلادي‎ ) – „Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno”. 

Widok na Kair

Egipt | Herodot nazwał Egipt “darem Nilu”. Ta życiodajna rzeka znalazła swoje miejsce także w jednym z wersów egipskiego hymnu narodowego (DSC_3924 by Ahmed Helal na licencji CC BY 2.0)

Tekst jest autorstwa Younis-al Qadi, który inspirował się przy tym przemówieniem dziennikarza i polityka Mustafy Kamila. Melodię skomponował Sayed Darwish (1892-1932), jeden z najwybitniejszych współczesnych muzyków egipskich.

Narodowy hymn Egiptu został przyjęty w 1979 roku z okazji zawarcia układu pokojowego z Izraelem. Dotychczasowy hymn narodowy „Walla Zaman Ya Selahy” (co znaczy w przybliżeniu: „O! moja broń”) został zastąpiony przez utwór brzmiący bardziej pokojowo.

Pierwotnie tekst hymnu składał się z czterech zwrotek. Dzisiaj przy oficjalnych okazjach śpiewa się w zasadzie tylko pierwszą zwrotkę obramowaną refrenem. W przekładzie na język polski brzmi on tak:

Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno!
Masz moją miłość i serce.
Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno!
Masz moją miłość i serce.

Egipcie! O Matko wszystkich krain,
Moja nadziejo i ambicjo.
Na wszystkich ludzi
Twój Nil zesłał łaski niezliczone.

Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno!
Masz moją miłość i serce.
Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno, Moja Ojczyzno!
Masz moją miłość i serce.

 

Nazwa Jaśmin (Jasminum L.) pochodzi od perskiego słowa "yasmin", co oznacza „pachnący kwiat”. Jest to narodowy kwiat Tunezji.