Jednostką monetarną w Danii jest korona duńska. Jej międzynarodowy kod ISO to DKK. W języku duńskim korona nazywa się krone, w licznie mnogiej: kroner. 1 krone = 100 øre.

W Chorwacji już po raz piętnasty odbyła się promocyjno-handlowa akcja o nazwie "Kupujmo hrvatsko", czyli "Kupujemy chorwackie".

Pukhet jest oczywiście jedną z wysp Tajlandii, tak więc obowiązującą na niej jednostką monetarną jest baht tajski. Międzynarodowy kod ISO waluty to THB. 1 baht dzieli się na 100 satangów.

Chociaż zwiedzania lwowskich bazarów nie powinno się ograniczać tylko do „Wernisażu”, trudno też nie wybrać się na tę najsłynniejszą „turystyczną placówkę handlową” w mieście.

Oficjalną walutą Wenezueli jest boliwar. Jej międzynarodowy kod ISO 4217 to VEB. 1 boliwar dzieli się na 100 centymów, a jego symbol to: Bs. Nieoficjalnie na walutę mówi się bolo.

Celtia (سلتيا) to nazwa tunezyjskiej marki piwa, które produkowane jest od 1925roku. Obecnie jest to jeden z najbardziej znanych produktów na lokalnym rynku monopolowym.

Ceny towarów i usług, a przede wszystkim żywności, są na Cyprze niższe niż w krajach Europy Zachodniej, ale na ogół wyższe niż w Polsce. Trudno się temu dziwić, wszak przeciętne miesięczne wynagrodzenie na wyspie wynosi ok. 1100 euro.

Filipiny nie są może tak tanie jak Tajlandia czy Indonezja, ale mimo wszystko ceny są tutaj na tyle korzystne, że można spędzić urlop oszczędnie i przyjemnie.

Pod względem wysokości cen Ukraina, jak na nasze warunki, jest krajem stosunkowo tanim. Ponieważ przeciętne wynagrodzenie wynosi u naszych sąsiadów ok. 400 euro, siłą rzeczy ceny nie mogą zbytnio iść w górę.

Ceny towarów i usług w tym niewielkim turystycznym kraju nie należą do niskich. Na obiad trzeba wydać około 100 kun, czyli 13 euro, ale zaletą chorwackich restauracji są ogromne porcje.

Z roku na rok coraz więcej turystów odwiedza Dubrownik. Władze miasta postanowiły znaleźć dodatkowe źródła dochodu z turystyki i zadecydowały o wprowadzeniu opłat za wjazd autobusów wycieczkowych do historycznego centrum miasta oraz podwyżek na oferowane usługi.

Według danych statystycznych ceny żywności, napojów oraz wyrobów tytoniowych w Hiszpanii należą do najniższych w Unii Europejskiej.

Holandia – kraj serów, tulipanów i wiatraków coraz częściej odwiedzany jest przez Polaków. Wielu z nas mieszka tu na co dzień, inni przyjeżdżają zwiedzać.

Kenia jest stosunkowo tanim krajem, nawet jak na afrykańskie warunki. Tutejsze ceny są porównywalne z cenami w Egipcie albo w Indiach. Ceny w Kenii są bardzo zróżnicowane i prawie zawsze (poza żywnością i supermarketami) podlegają negocjacjom.

Poziom cen w Niemczech będzie dla polskiego turysty raczej wysoki. Wystarczy jednak poświęcić trochę czasu i uwagi na wyszukanie noclegowych promocji i okazyjnych cen biletów miejskich czy do muzeów (np. Berlin WelcomeCard), aby spędzić komfortowy i bezstresowy urlop za zachodnią granicą.

Portugalia to stosunkowo niedrogi kraj, jak na standardy europejskie. Ceny są tutaj niższe niż w sąsiedniej Hiszpanii, nie mówiąc już o Włoszech czy Francji.

Ceny żywności są w Rosji wyższe niż u nas, natomiast bardzo tanie są papierosy, zaledwie 40-60 rubli (ok. 4-5 złotych) oraz wódka. Rum, whiskey i wina importowane są za to bardzo drogie.

Poziom życia w Tunezji jest raczej umiarkowany – ceny towarów i usług również nie są zbyt wygórowane. Bardzo tanie są tutaj przede wszystkim ryby, a świeże owoce i warzywa w przystępnej cenie sprawią radość każdemu miłośnikowi potraw wegetariańskich.

Włochy, gdzie sezon turystyczny trwa właściwie przez okrągły rok, jest dość drogo, szczególnie dla podróżnych z Polski. Na szczęście ceny żywności – a przecież żal byłoby nie posmakować tradycyjnej włoskiej kuchni – nie są szokujące, nawet jeśli skusimy się na wizytę w restauracji.

Tradycyjny sklep we Włoszech (by Mariamichelle na licencji Pixabay) 

Miłośnicy shoppingu z pewnością wiedzą, że we Włoszech znajdziemy wiele sklepów znanych projektantów. Można tam nabyć buty za 600 euro i garnitury za 900 euro, nie należy jednak zapominać, że są to rzeczy markowe. Poza nimi działają oczywiście zwykłe sklepy i supermarkety.

Ceny żywności zmieniają się znacząco w zależności od jakości towaru, producenta oraz miasta. Ceny w dużych miastach oraz miejscowościach turystycznych, zwłaszcza na północy Włoch, są znacznie wyższe, niż w małych miastach.

Oszczędni turyści z ograniczonym budżetem mogą przeżyć za powiedzmy 35 euro dziennie, pod warunkiem, że będą się zatrzymywać w tanich hotelach, sami robić sobie kanapki, nie przesadzać z alkoholem i wizytami w muzeach. Jeśli jednak ktoś ma zamiar (i możliwości) mieszkać w wygodnych warunkach, cały czas jadać w restauracjach, zwiedzać muzea i galerie, powinien liczyć się z wydatkiem co najmniej 100 euro dziennie; wynajem samochodu podwoi koszty.

Podane niżej zestawienie przedstawia średnie ceny z kilku ostatnich miesięcy i należy je traktować wyłącznie orientacyjnie.

Włoska lodziarnia (by Skitterphoto na licencji Pixabay) 

Włochy – ceny na różne artykuły w 2013 roku

Ceramika to jedna z najpopularniejszych sztuk w Tunezji. Od zawsze ściśle powiązanabyłaz garncarstwem. Obecnie zachwyca każdego turystę, który w jakimkolwiek tunezyjskim mieście trafi na targ.