Legendarna Libusza jest dla Czechów postacią niezwykle ważną, niczym Matka-założycielka. To, według niektórych kronikarzy, właśnie jej zawdzięczamy istnienie Pragi – obecnej stolicy Republiki Czeskiej.
Kim była księżniczka Libusza?
Praga | Jeden z pomników na moście Karola (Saint on the Charles Bridge by Andreas Gohr na licencji CC BY-SA 2.0)
Królowa Libusza
Wszystko zaczyna się od znanej nam legendy o Czechu, Lechu i Rusie. Tylko, że tym razem nie śledzimy losów Lechity, ale idziemy tropem jego brata – Czecha, który zmarł niestety bezdzietnie.
Posłańcy z ludu poszli po radę do jego braci i wrócili z odpowiedzią, że na władcę Czechów wybrać należy Kroka. Mądry ten król miał trzy córki, z których każda posiadała jakiś nadprzyrodzony dar. Kazi zajmowała się czarami, Teta z kolei trudniła się kapłaństwem i wierzono, że ma kontakt z pogańskimi bóstwami.
Najmłodsza córka Kroka, Libusza, była słynną jasnowidzką i przepowiadała ludziom przyszłość. Cieszyła się wielkim zaufaniem ludu, więc po śmierci swojego ojca została wybrana królową.
Ród Przemyślidów
Libusza sprawowała władzę na zamku w Wyszehradzie. Jednak spokoju jako takiego tam nie zaznała. Albowiem w wielkim niebezpieczeństwie znajdowała się niewiasta u steru rządów, która była niezamężna.
I tak się faktycznie stało. Libusza bowiem, jak to władczyni, rozsądzała wiele sporów. Kiedy pewnego dnia rozzłoszczony poddany podważył jej wyrok, twierdząc, że kobieta nie będzie mu rozkazywać, Libusza zrozumiała, że dłużej nie może odwlekać decyzji o zamążpójściu.
Doradziła swoim poddanym, gdzie mają szukać mężczyzny, godnego zostać ich władcą. Mieli oni wziąć królewskiego konia i szukać męża w rodzie Stadiców, w krainie Lemuzów. Był nim Przemysł Oracz, a poznać go mieli po tym, że zajmował się tą czynnością, jaką mu w imieniu przypisano i orał za pomocą pary wołów.
Przemysł, któremu zaproponowano objęcie tronu, zgodził się i przybył na wzgórze Wyszehrad. Został mężem Libuszy oraz zapoczątkował panowanie rodu Przemyślidów, rządzącego Czechami dzielnie i wytrwale aż do XIV wieku.
Praga | Językoznawcy są zdania, że nazwa Praha wzięła się od progów na rzece Wełtawie (Praha - the bridges by horslips5 na licencji CC BY 2.0)
Powstanie Pragi
Na miejsce wybudowania siedziby czeskich królów Libusza wskazała tereny dzisiejszej Pragi. W swoim widzeniu, stojąc na wzgórzu Wyszehrad, kazała swoim panom iść nad Wełtawę i rozpocząć stawianie osady tam, gdzie zobaczą mężczyznę budującego próg domu.
Stąd zresztą wzięła się nazwa stolicy "Praha" – od progu. A i ten próg ma znaczenie symboliczne. Libusza bowiem wskazała na to, że tak jak w progach domostw kłaniają się goście tak i w progu jej królestwa kłaniać się będą inni władcy. Jak jest faktycznie?
Trochę faktów naukowych
Archeolodzy są zdania, że początki osadnictwa w tym miejscu sięgają czasów neolitycznych. Libusza, żyła najprawdopodobniej w VIII wieku naszej ery. Mniej więcej w 2. połowie IX wieku zaczęto stawiać tam Zamek Praski – siedzibę czeskich władców.
Językoznawcy są też zdania, że abstrahując od legendy, nazwa "Praha" wzięła się od progów na rzece Wełtawie, które tak licznie występowały w tym miejscu.
Prawdziwy rozkwit miasto przeżyło za dwóch królów – słynnego Karola IV, który sprawił, że Praga stała się stolicą cesarstwa i Rudolf II Habsburg, panujący w XVI wieku, dzięki któremu miasto zyskało status ośrodka życia politycznego oraz kulturalnego ówczesnej Europy.
Zainteresują Cię również
Historia Meksyku
Mauzoleum Lenina
Memfis - jedno z największych miast świata starożytnego
Portugalskie klimaty w Krakowie
Tajemnice życia i śmierci Tutanchamona
Turcja – podstawowe wiadomości o kraju
