Legenda głosi, że dopóki Petersburga broni Miedziany Jeździec, dopóty miasto jest bezpieczne i nie ugnie się pod naporem żadnego najeźdźcy – czuwać będzie nad nim jego założyciel – Piotr I.
Rosja - Petersburg | Konny pomnik wzniesiony z rozkazu Katarzyny II ku pamięci Piotra I (Bronze Horseman by Quinn Dombrowski na licencji CC BY-SA 2.0)
900 dni w ukryciu
Wierni legendzie mieszkańcy, wtedy jeszcze Leningradu, w trakcie Blokady (od 8 września 1941 do 27 stycznia 1944 r), troskliwie zamknęli pomnik w drewnianej osłonie i przysypali ziemią. W ten sposób przetrwał on prawie 900 dni oblężenia, tak samo jak sam Petersburg, mimo śmierci 640 000 mieszkańców (z czego zaledwie 10% zgineło w wyniku działań wojennych, a 90% z niedożywienia).
Oddać hołd poprzednikowi
Konny pomnik został wybudowany z rozkazu Katarzyny II, która gestem tym chciała oddać honory swojemu poprzednikowi, Piotrowi I.
Posąg jest dłuta rzeźbiarza Falconeta, który rozpoczął nad nim pracę w 1766 roku, a jako modele posłużyły mu: pośmiertna maska cara oraz jeden z generałów.
Pełen dynamiki
Efekt jest imponujący – olbrzymi imperator siedzący na koniu wspiętym na tylnych nogach tryumfuje nad wężem symbolizującym wrogów cara i reform. Ręka Piotra wskazuje Twierdzę Pietropawłowską oraz Akademię Nauki – to z kolei symbolizuje cele cara, czyli rozwój handlu, nauki oraz wojska.
Postać konia i Piotra są wykonane z brązu (polskie określenie „miedziany” pochodzi z tłumaczenia poematu Puszkina pt. „Miednyj wsadnik” dokonanego przez Juliana Tuwima, choć dosłownie powinno brzmieć „Jeździec z brązu”).
Rosja - Petersburg | Majestatyczny jeździec z Petersburga (7621 - St Petersburg - Bronze Horseman by thisisbossi na licencji CC BY-SA 2.0)
Głaz z Zatoki Fińskiej
Podstawę posągu wykonano z olbrzymiego głazu, który został przetransportowany z Zatoki Fińskiej przez 400 robotników, którzy musieli poradzić sobie z ciężarem 1625 ton. Zajęło im to bagatela 9 miesięcy. Stworzenie całego pomnika zajęło rzeźbiarzowi aż 12 lat. Caryca po obu stronach posągu nakazała wyryć inskrypcję: „Piotrowi I Katarzyna II, 1782” (Petro Primo Catherina Secunda”). Uroczyste odsłonięcie pomnika miało miejsce w sierpniu 1782 roku, bez osoby Falconeta, który opuścił Rosję na skutek konfliktu z carycą.
Jeździec miedziany
Do tego niezwykłego pomnika nawiązuje jeden z najlepszych, a zarazem ostatnich utworów Aleksandra Puszkina. „Jeździec miedziany” („Miednyj wsadnik”) to poemat poświęcony roli Piotra I w dziejach Rosji. Ironiczny w wymowie i dość krytyczny w stosunku do rządów cara, poemat został zakwestionowany przez Mikołaja I, a Puszkin nie zdołał doprowadzić tekstu do pożądanego stanu.
„Jeździec...” w całości został wydany dopiero po śmierci poety w roku 1837 przez Wasilija Żukowskiego, a i tak musiał on usunąć z utworu kilka wersów, co nieco zniekształciło wymowę utworu.
Zainteresują Cię również
Chorwacja w czasie deszczu
Historia Hiszpanii
Dubaj w kilka godzin
Koptowie - wspólnota chrześcijańska w Egipcie
New Delhi – Indie w pigułce
Historia Dubaju w pigułce
