Poczajów to niewielkie miasteczko, położone w bardzo malowniczej okolicy. Słynie przede wszystkim z ogromnego zespołu klasztornego – Ławry Poczajowskiej – największego ośrodka prawosławia na Wołyniu.
Ukraina | Widok na Ławrę Poczajowską (Ukraina by Marcin Grabski na licencji CC BY 2.0)
Historia miasta i najważniejsze fakty
Poczajów znajduje się w zachodniej części Ukrainy, w regionie krzemienieckim obwodu tarnopolskiego. Położony jest na grzbiecie wzgórza, ok. 18 km na południowy zachód od Krzemieńca. Miasteczko zamieszkuje ok. 8000 osób (dane z 2004 r.).
Historia Poczajowa nieodłącznie wiąże się z dziejami tamtejszego klasztoru prawosławnego. W średniowieczu osiedlili się w tych okolicach mnisi, a tradycja prawosławna mówi o tym miejscu jako o cudownym, znajdującym się pod szczególną opieką Maryi.
Prawa miejskie oraz herb nadał miasteczku król Stanisław August Poniatowski w 1778 r.
Miasto jest dziś chętnie odwiedzane nie tylko przez pielgrzymów prawosławnych, ale i przez wiernych katolickich oraz turystów, w tym Polaków – zwłaszcza, że Poczajów ma dogodne położenie na trasie do Krzemieńca.
Do Poczajowa można łatwo dojechać autobusem nawet z dużych miast, takich jak Lwów czy Tarnopol.
Ławra Poczajowska
Nieznana jest data założenia klasztoru, znanego dziś jako Poczajowska Ławra Zaśnięcia Bogurodzicy, czyli Ławra Uspienska. Wiadomo, że mnisi prawosławni mieszkali na tych terenach już w XII w., czyli przed powstaniem klasztoru. I właśnie w XII wieku miały tu nastąpić pierwsze objawienia maryjne.
W czasie najazdów mongolskich w XIII w. na terenie Poczajowa schroniła się grupa zakonników z kijowskiej Ławry Pieczerskiej. Legenda mówi, że to Matka Boska obroniła wzgórze przed Mongołami. Po odstąpieniu najeźdźców na wzgórzu miał pozostać odcisk stopy Maryi. Wówczas to mnisi mieli powziąć decyzję o osiedleniu się w tym rejonie na stałe.
Od tej pory sława Poczajowa jako miejsca cudownego rosła. W 1527 r. król Zygmunt Stary nadał mu specjalne przywileje. Szczególną troską otoczyła klasztor żona sędziego łuckiego Anna Hojska, wielokrotnie wspomagając mnichów datkami, a w 1597 r. podarowując klasztorowi ikonę Matki Boskiej.
Ukraina | Ławra Poczajowska Zaśnięcia Bogurodzicy (Pochaiv Lavra Chapel by anaroza na licencji CC BY-SA 2.0)
W latach 1713-1832 klasztor należał do grekokatolików. W 1832 r. powrócił do prawosławnych, a rok później nadano mu rangę ławry. W czasach ZSRR część zespołu klasztornego była czynna (choć zakazano pielgrzymek), a część zamieniono na muzeum ateizmu.
W skład zespołu architektonicznego Ławry Poczajowskiej wchodzą: Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w stylu rokoko z XVIII w., cerkiew Świętej Trójcy z XVII w., klasztor (budynek z XVIII w.), sobór Świętej Trójcy z początku XX w. oraz dzwonnica.
Ławra jest właściwie jedyną atrakcją w mieście, nie licząc małych cerkwi oraz oczywiście pięknych krajobrazów. Sława ławry jest jednak tak duża, że uczyniła z małego Poczajowa jeden z największych ośrodków maryjnych na Ukrainie.
Przed wejściem do Ławry kobiety powinny przykryć głowę.
Zainteresują Cię również