Goryłka, gorzałka albo wódka – tradycyjny ukraiński napój alkoholowy. Jest roztworem alkoholu etylowego w wodzie, zwykle w przedziale 30-50% (objętościowo).
Ukraina | Ukraińcy zaczęli wyrabiać goryłkę na początku XVI wieku (Vodka bottle by espensorvik na licencji CC BY 2.0)
Historia goryłki
Uważa się, że Ukraińcy zaczęli wyrabiać goryłkę w okresie powstawania Siczy Zaporoskiej, to znaczy na początku XVI wieku. Chętnych do przystąpienia do wolnego kozactwa poddawano próbie, każąc im wypić gorzałkę. „Kozak poczuje gorzałkę na wiorstę” – mówiono. Jednak niektóre badania historyczne dowodzą, że ten mocny napój spirytusowy pojawił się na ziemiach ukraińskich znacznie wcześniej.
Wódka z dodatkiem ziół
Istnieją też różne wersje dotyczące samej nazwy „goryłka”. Ma ona związek ze słowem „gorzeć” (palić się) – według tego wzoru powstała też polska nazwa „gorzałka”. Jednym ze sposobów kontroli mocy wódki jest próba podpalenia kontrolnej porcji. Jeśli zawartość alkoholu jest dostatecznie wysoka, płyn pali się niebieskawym płomieniem, a jeśli C2H5OH jest niewiele, zapłon w ogóle nie nastąpi – stąd i palący się, czyli gorejący napój. Według innej wersji "goryłką”, „gorzałką”, nazywano „gorzkie wino” – samogon pędzony z dodatkiem gorzkich ziół.
W początkowym okresie produkcji wódki końcowy efekt posiadał nieprzyjemny zapach i smak niedogonu (produktów ubocznych fermentacji alkoholowej). Aby je zagłuszyć, ktoś wpadł na pomysł, aby dodać aromatycznych ziół – mięty, anyżu, i innych. A z płynu nastawionego z ognistymi strączkami narodziła się z czasem znakomita „goryłka z pieprzem”. Nie wiadomo, kto jest autorem tego wynalazku, ale można z całą pewnością stwierdzić, że Kozacy Siczy Zaporoskiej używali „pieprzówki” w dużych ilościach.
Ukraina | Goryłka to tradycyjny ukraiński napój alkoholowy (Nemiroff by wyinoue na licencji CC BY 2.0)
Nemiroff
Trzeba przyznać, że jakość ukraińskiej gorzałki przez długi czas pozostawała stosunkowo niska. W Związku Radzieckim produkowano tylko dwa gatunki tej wódki – „Goryłkę” i „Ukraińską goryłkę” o mocy 45%. Odrodzenie narodowego napoju Ukrainy rozpoczęło się dopiero w latach 90-tych, kiedy wymagania rynku zmusiły producentów do podniesienia jakości towarów. Najbardziej jaskrawym tego przykładem jest Nemiroff, która stała się jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się marek na świecie. W Stanach Zjednoczonych duże uznanie zyskała „Ukraińska miodowa z pieprzem” od Nemiroffa właśnie.
Najwyższej jakości gorzałkę produkuje jeszcze jeden z liderów w dziale ukraińskich narodowych napojów – kompania „Sojuz-Wiktan” z Symferopola. Wyroby tego producenta są nagradzane na najbardziej prestiżowych wystawach i degustacjach.
Kilka rad, które mogą okazać się przydatne dla początkujących amatorów ukraińskich goryłek:
- Nie degustować tego ukraińskiego napoju na pusty żołądek. Zjeść najpierw coś tłustego, albo z olejem, aby spowolnić proces wchłaniania alkoholu przez ścianki żołądka.
- Nie mieszać mocnych napojów z niskoprocentowymi, na przykład z piwem. Jeśli już nie można tego uniknąć, lepiej zacząć od słabszych, a potem pić mocniejsze.
- Zjeść coś po każdym kieliszku gorzałki. Ukraińcy mawiali: „Goryłka bez słoniny – jak Moskal bez samowara”. Działanie alkoholu zwartego w wódce (i innych mocnych napojach) jest doskonale neutralizowane przez słoninę, ziemniaki, solone ogórki, kiszoną kapustę, pieczone mięso, chleb, a także przez wiele potraw narodowej kuchni ukraińskiej.
Zainteresują Cię również
Festiwal Białe Wino 2012
Wino Madera
Celtia
Oktoberfest – niemieckie święto piwa
Festiwal wina w Limassol
Muzeum Wina w Limassol
