Twierdza w Chocimiu położona jest na północ od miasta, dwa kilometry od jego centrum. Swój początek bierze od chocimskiego fortu, który zbudował w IX wieku kniaź Władimir Światosławicz jako jedno z nadgranicznych umocnień południowego zachodu Rusi.
Twierdza w Chocimiu jest jedną z najlepiej zachowanych budowli tego typu w Europie.
Ukraina | Zamek w Chocimiu od frontu (by ania5555 na licencji Pixabay)
Historia twierdzy
Kiedy tylko przekroczy się fosę i wejdzie na ziemny wał, umocnienia twierdzy widoczne są jak na dłoni. Ponad kilometr ciągną się wzdłuż urwistego brzegu Dniestru.
Kamienna twierdza pochodzi z XIII-XVI w. Wał ziemny z bastionami, który otacza prostokątny w zarysie plac o wymiarach 1200 x 250 metrów, został zbudowany później, w połowie XVIII wieku. Chłopi pańszczyźniani Chocimszczyzny wykopali głębokie i szerokie fosy, usypali wysokie wały, wybudowali kamienną ścianę… Na terenie nowej twierdzy zostały rozmieszczone koszary, pałac komendanta, warsztaty, stajnie, łaźnia, pomieszczenia magazynowe i inne. Ale z nich prawie nic się nie zachowało. Została zaledwie kamienna cerkiew, zbudowana w 1835 roku dla garnizonu rosyjskiego, która odrestaurowana funkcjonuje również w dzisiejszych czasach.
Chocimska twierdza stanowi bardzo ciekawy przykład architektury obronnej. Aby poczuć jej piękno w wielkości, radzimy zejść wyłożoną kamieniami drogą, obejść twierdzę dookoła i obejrzeć ozdobne ornamenty na tylnej ścianie.
Opis twierdzy z zewnątrz
Surowy i groźny widok przedstawiają obronne ściany twierdzy-zamku. Z zewnątrz są ozdobione czterema pasami ułożonymi z czerwonej cegły. Każdy pas składa się z kwadratów wpisanych jeden w drugi i położonych nad nimi czterech rzędów schodkowych piramid zakończonych krzyżami. Takie motywy są często spotykane w ukraińskiej sztuce ludowej, zwłaszcza na Podolu. Dzięki ornamentowi ściany, których wysokość sięga 40 metrów, robią wrażenie monolitycznych i nadzwyczaj potężnych.
Na wewnętrzny dziedziniec zamku przechodzi się po drewnianym moście, odbudowanym w 1969 roku. Wcześniej dziedziniec twierdzy składał się z dwóch, rozdzielonych kamienną ścianą, części. Większa powierzchniowo część z mieszkalnymi domami i studnią pośrodku była przeznaczona dla garnizonu twierdzy. Ze studni wybitej w skale na głębokość 65 m czerpano wodę przy pomocy ogromnego drewnianego koła.
Ukraina | Twierdza Chocimska (by SofiLayla na licencji Pixabay)
Co znajduje się wewnątrz?
Mniejsza część dziedzińca między basztą północną i pałacem komendanta była przeznaczona dla dostojników cywilnych i wojskowych. Wcześniej wokół niej znajdowała się odkryta galeria arkadowa, dzięki czemu ta część podwórza miała przyjemny i ładny wygląd.
Ściana pałacu komendanta jest pokryta szachownicą z czerwonej cegły i białych bloków kamienia. Zwracają również uwagę portale w stylu gotyckim i ramy okien z rzeźbionego kamienia. Pałac zbudowano w drugiej połowie XV wieku. Pod nim ulokowane są dwie ogromne piwnice, w których gromadzono niegdyś broń i żywność.
Dziedziniec twierdzy był gęsto zabudowany, jednak do naszych czasów zachowała się, oprócz pałacu, ledwie ściana piętrowego budynku, który przylegał do wschodniej ściany obronnej. W jego podziemiach znajdowało się gdzieś więzienie, gdzie zamęczono wielu ludzi. Tutaj umierał, skazany na śmierć Andriej Borula – jeden z przywódców chłopskiego powstania w latach 1490-1492. W średniowiecznej kronice zapisano, że „(…) odwieziono go do Chocimia do naczelnika miasta”, który kazał go ściąć, a wszystkich jego stronników strącić żywcem ze ściany chocimskiego zamku. Na piętrze tego budynku znajdowała się niewielka zamkowa cerkiew. Jej okna były jednocześnie strzelnicami. Na wewnętrznej ścianie zachował się fragment fresków z końca XV i początku XVI wieku. Ich czerwono-żółto-czarne ornamenty przypominają rysunkiem, kompozycją i kolorytem motywy podolskich pisanek.
Ukraina | Pomnik Sahajdaczego w Chocimiu (by SofiLayla na licencji Pixabay)
Po wejściu na bojową część ściany, można obejść twierdzę dookoła i zapoznać się z architekturą linii obronnej. Największa, północna baszta jest zbudowana na planie prostokąta o bokach 21 na 18 m. W niej znajdują się trzy poziomy stanowisk dla ciężkiej artylerii. Każde stanowisko jest wykute w kamiennym bloku. Na szczycie baszty umieszczono otoczoną kamiennymi zębami platformę obronną. Baszta była przygotowana do samodzielnej obrony jako ostatni punkt oporu.
Cztery baszty
Powyżej ściany twierdzy, oprócz północnej, wznoszą się jeszcze cztery baszty: nad bramą, wschodnia, komendancka i południowo-zachodnia. W nich też znajdowała się ciężka broń artyleryjska. Od frontu broniły zamku kamienne zęby metrowej wysokości. Podczas nieprzyjacielskiego szturmu na platformie zajmowali stanowiska obrońcy i przez szczeliny między kamiennymi osłonami strzelali, miotali kamienie, lali wrzątek i roztopioną smołę.
Twierdza chocimska była trudna do zdobycia, a dzisiaj cieszy się wielką popularnością wśród turystów. Znalazła się na liście „Siedmiu Cudów Ukrainy”.
Zainteresują Cię również